Case: schade na wrappen
Wie draait er op voor de schade na een wrapbeurt?
Als een schadeclaim niet onderbouwd is, wie betaalt dan de prijs?
Wat is er gebeurd?
Na een verzekerd incident besluit een autobezitter om zijn auto opnieuw te laten wrappen, waarvoor hij €1.700 betaalt. Kort na het ophalen van de auto claimt hij echter €8.500 aan schadevergoeding bij de wrapper, met de beschuldiging dat de schade tijdens de wrapbeurt is ontstaan. De wrapper ontkent en houdt vol dat de schade al aanwezig was. Beide partijen belanden uiteindelijk voor de rechter.
Rechtbank en hoger beroep: vordering afgewezen
De autobezitter stapte eerst naar de kantonrechter om zijn claim van €8.500 kracht bij te zetten. Deze wees de vordering echter af, waarna de eigenaar naar het gerechtshof ging in de hoop op een ander oordeel. Helaas voor hem besloot ook het hof dat zijn verhaal onvoldoende bewijs bevatte om de wrapper aansprakelijk te stellen.
Essentiële vraag: stelplicht en bewijslast
Om een schadevergoeding te krijgen, moet de eisende partij niet alleen de hoogte van de schade bewijzen, maar ook duidelijk maken dat de schade door toedoen van de andere partij is ontstaan. De autobezitter gaf wel een calculatie van de schade, maar kon niet bewijzen dat de schade hersteld was voordat hij de auto naar de wrapper bracht. Bijvoorbeeld, een factuur van eerdere herstelwerkzaamheden zou dit hebben kunnen staven.
Waarschuwing van de wrapper
Volgens de wrapper had hij bij de ontvangst van de auto al opgemerkt dat er nog schade was. Hij waarschuwde de eigenaar dat de bestaande schade het resultaat van de wrapbeurt zou beïnvloeden, en merkte op dat de bumpers zelfs met tie-wraps waren vastgezet. Desondanks ging de eigenaar door met de opdracht en zou hij hebben gezegd: “Doe je best maar.”
Bewijs en logica: geen bewijsmogelijkheid zonder verhaal
De rechters hielden het erop dat de schade vermoedelijk al aanwezig was bij de aanlevering van de auto. Omdat het verhaal van de eigenaar niet overtuigend genoeg was, kreeg hij geen kans om met aanvullende bewijzen te komen. Dit laat zien dat het leveren van bewijs enkel mogelijk is als het oorspronkelijke verhaal stevig onderbouwd is.
Wie eist, moet overtuigen
Er wordt vaak gezegd: “Wie eist, bewijst.” Maar in juridische termen betekent dit dat degene die de claim maakt, voldoende moet onderbouwen om bewijs aan te mogen dragen. Enkel een stelling zonder verdere onderbouwing is onvoldoende om de rechter te overtuigen.
Wat dit betekent voor gedaagde
Ook de verdediging (in dit geval de wrapper) moet aantonen waarom de claim onterecht is. Als de argumenten van beide partijen sterk genoeg zijn, kan de rechter één van hen opdragen om meer bewijs aan te leveren. Welke partij dat moet doen, hangt af van wie er de beste toegang heeft tot bewijs voor een bepaald feit.
Wanneer de bewijslast omkeert
De wet biedt in sommige gevallen een voordeel aan de eiser, bijvoorbeeld bij consumentenkoop. Als er binnen twaalf maanden na levering een gebrek optreedt, wordt aangenomen dat het al bij levering bestond. In zo’n situatie moet de verkoper bewijzen dat het gebrek bij levering nog niet aanwezig was, wat vaak lastig te bewijzen is. Toch moet de consument duidelijk maken waarom het gebrek onverwacht was; niet ieder defect leidt automatisch tot aansprakelijkheid van de verkoper.
Belang van duidelijke bewijsmiddelen
Auto- en schadebedrijven leggen vaak bij ontvangst de staat van een voertuig vast met foto’s of video’s. Dit helpt om discussies achteraf te voorkomen. In dit geval bleek het echter onnodig, omdat het verhaal van de eigenaar op zichzelf onvoldoende onderbouwd was.
Conclusie: Het opstellen van een onderbouwde claim en het hebben van concrete bewijzen is essentieel in een schadezaak. Voor zowel de eiser als de gedaagde geldt dat alleen een goed verhaal overtuigend kan zijn voor de rechter.
Bron: Aftersales magazine
